11 Ağustos 2008 Pazartesi

Şanslı bir yeni kuşçu :)

Kuş fotoğrafları çekmeye başladığımda, yani geçen yıl, oldukça şanslıydım. İlk kuş fotoğraflarımı Bostancı iskelesinde Büyük Ada'ya gitmek için vapur beklerken çekmiştim. Martılar ! :)




Sonra serçelerle devam ettim, ODTÜ'de dere kenarında :)







Yine serçe peşindeyken, tesadüfen bir dağ kuyruk sallayanının yolu düşmüş bizim dereye, o da ilk kuş fotoğraflarımın arasında yerini aldı :) Yansımasıyla beraber pek hoş bir fotoğraf oldu, dedim ya şanslıydım diye :)






Bu fotoğrafın ardından Sigma 70-300 devri kapandı ve Canon 100-400 devri başladı ve şanslı şanslı daha çok kuş fotoğrafı çektim böylece :)



Tarla faresi ve küçük kerkenez! Farenin yerinde olmayı hiç mi hiç istemezsiniz herhalde. Mutlu huzurlu tarlanızda yaşarken, bir kuş bir anda gagasını ensenize doğru saplamak için harekete geçiyor ve yavrulara öğle yemeği oluveriyorsunuz!!! ayyyy !!!

Melih abinin söylediğine göre millet ağzında fareyle, kerkenezi iki üç yıl sonra görürken, ben kuş fotoğrafı çekmeye başladığım birinci ay içerisinde küçük kerkenezle tarla faresini aynı kadrajda çekebildim :) Tabi Melih abi bizi Kerkenez Köy'e götürmese bu mümkün olmazdı.

Şansım bununla da kalmadı. Geçen yıl annemin memleketi olan Gülnar'da evin önünde otururken önüme bir Kaya sıvacısı konuverdi, ben de fotoğrafını çekiverdim. "Her an 100-400 lens takılı fotoğraf makinesiyle mı oturuyorsun?" diye merak edebilirsiniz :) yok o kadar da değil, dedim ya şans!




Dahası, Kozanlı'da 5-10 m uzaklıktan, arabadan değil bizzat yürüyerek yanına yaklaşıp kızıl şahin çektik (Doğa, ben ve sevgili İlker Yavuz) :)) Yanına o kadar yaklaşmamıza rağmen kaçmadığı için adını Delikanlı Kızıl Şahin koyduk :) O gün bu kuşu çekeceğiz diye nerdeyse dizlerimize kadar çamura batmıştık :)



Henüz Özlem ablanın "ben görmedim" dediği, bir ağaçkakan türü olan boyunçeviren çektim, ODTÜ'de, haydi Yalıncak yolunda şöyle bir yürüyeyim dediğin bir zamanda :)




Geçen yıl bir trakuş (www.trakus.org) etkinliğinde Karagöl'e gitmiştik Melih abi, Özlem abla ve Onur Keskin ile. Hayatımda ilk kez farkında olarak akbaba görmüştüm, hem de sürü halinde onlarcasını bir arada havada uçarken. Sanırım civarda bir leş vardı ve hepsi hakkına düşecek bir sabah kahvaltısı derdindeydi. İlk fotoğraftaki bir kara akbaba, ikincisi de yemeği biraz fazla kaçırmış yine bir kara akbaba. Kara akbabalar yavrularını, önce kendileri yiyip daha sonra yediklerini yavrularının ağzına kusarak besliyorlar. Yavrusunu yemek taşıyordu muhtemelen :) Sonuncusu da bir kızıl akbaba. - 2. ve 3. fotoğraflardaki grenlerin ve detayların gidişinin kusuruna bakmayın, çoook uzaktalardı :)


Havada uçan tam kadraj küçük akbabalarım da oldu Beypazarı çöplüğünde :) Bakışlarından dolayı acıların çocuğu küçük akbaba koydum adını.



Sonra artistik pozlar veren ve benim favori kuşum olan kukumav çektik :) Soldaki üç fotoğraftaki kuş Kerkenez Köy'ün çirkin kukumavı.





Benim asıl favorim Mogan'ın sevimli kukumavları :)






Sonra Kulu'da flamingolar çektik :) İlk fotoğraftaki genç bir flamingo, henüz kanatları kırmızılaşmamış. 2. Fotoğraftakiler senkronize uçan yetişkin flamingolar ve tahminen döğüşken kuşlar. Son fotoğraftaki flamingolar da benden kaçıyorlar, ben de o ara koca bir çoban köpeğinden kaçıyordum, "hem çekerim hem kaçarım" diye diye deklanşöre bastığım bir an'dan kalan bir kare :)
Şimdilerde göl kurumuş ve artık onları görmek çok da mümkün değilmiş :( Özlem abla, "Kulu'ya gitme, ağlarsın" dedi. Flamingoları orda tekrar göreceğim günü ümitle bekliyorum...



Daha çok kuş fotoğrafım için :

http://www.trakus.org/ -> üye adı: RERGIN

http://www.fotokritik.com/kullanici/BirMinicikKizCocugu/portfolyo/Kuslar

Sevgiler...

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Bu kuşlar hakkında bende bir yorum eklemek istiyorum. 2 sene kadar kullandığım ve nedereyse seti tamamladığım Nikon ekipmanımı komple satıp Canon'a geçmemin sebebidir bu kuşlar. Rabişimin 100-400 sevgisi ile Canon cu olması ve aynı evde bi Nikon cu ve bir Canon cunun birlikte yaşamasının maddi olarak imkansız olduğunu anlamamızdır şimdi beni bir Canoncu yapan:)
(Memnun değilmisin diye sorarsanız tabiki memnunum, Canon da hiç bir sıkıntım yok, ve ortak ekipman aldığımızdan daha zengin bir setimiz olacağı kesin:) )

Unknown dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Unknown dedi ki...

bu kerkenezin ağzındaki benim geçenlerde kaybettiğim farem zühtü. sağ ayağının 4 parmaklı oluiundan tanıdım(yani diyor ki; fotoğrafta farenin parmakları bile sayılıyor) fotoğrafı görünce buruk bir sevinç yaşadım. en azından zühtüm açlıktan ölmemiş.